Kaldırımlar Şiiri – Necip Fazıl Kısakürek

Paylaşarak Hidayete Vesile Ol:

Bu yazımızda Necip Fazıl Kısakürek Kaldırımlar Şiiri ile alakalı bilgileri ve anlamlarını kısaca inceleyeceğiz. Necip Fazıl Kısakürek, Kaldırımlar şiirini şairlik hayatının ilk dönemini teşkil eden 1925 ve 1930’lu yıllarda Paris’te kaldığı zamanlarda yaşadığı bohem hayatından sonra kaleme almıştır. Necip Fazıl Kaldırımlar Şiiri yalın bir dil kullanılarak yazılmıştır. Bireysel yalnızlık, ölüm, tabiat, kadın gibi konuları ön plana çıkarmıştır. Necip Fazıl Kısakürek Kaldırımlar Şiiri’nde hece ölçüsü kullanmıştır.

Kaldırımlar şiirinin basılı ilk hali, Hayat Dergisi‘nin 19 Nisan 1928 tarihli sayısında yer alır. Kaldırımlar şiirinin birinci bölümünün gördüğü büyük ilgi üzerine Necip Fazıl Kısakürek Kaldırımlar 2. Bölüm ve Kaldırımlar 3. Bölüm adlarıyla iki şiir daha yayımlar. Necip Fazıl, aynı yıl yayınladığı Kaldırımlar isimli kitapla büyük bir üne kavuşur.

Ayrıca Necip Fazıl Kısakürek‘in muhafazakarların baskı altında kaldığı bir dönemde devlet ve millet sevgisini en güzel şekilde tasvir ettiği Sakarya Türküsü Şiiri adlı yazımızı da okumanızı tavsiye ederiz.


Kaldırımlar Şiiri 1. Bölüm

Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.

Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.

İçimde damla damla bir korku birikiyor;
Sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler…
Üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor;
Gözüne mil çekilmiş bir âmâ gibi evler.

Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi;
Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.
Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi;
Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.

Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta;
Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum!
Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta;
Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum!

Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin;
İki yanımdan aksın, bir sel gibi fenerler.
Tak, tak, ayak sesimi aç köpekler işitsin;
Yolumun zafer tâkı, gölgeden taş kemerler.

Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;
Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.

Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya;
Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.
Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir uykuya,
Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi…


Kaldırımlar Şiiri 2. Bölüm

Başını bir gayeye satmış bir kahraman gibi,
Etinle, kemiğinle, sokakların malısın!
Kurulup şiltesine bir tahtaravan gibi,
Sonsuz mesafelerin üstünden aşmalısın!

Fahişe yataklardan kaçtığın günden beri,
Erimiş ruhlarınız bir derdin potasında.
Senin gölgeni içmiş, onun gözbebekleri;
Onun taşı erimiş, senin kafatasında.

İkinizin de ne eş, ne arkadaşınız var;
Sükût gibi münzevî, çığlık gibi hürsünüz.
Dünyada taşınacak bir kuru başınız var;
Onu da, hangi diyar olsa götürürsünüz.

Yağız atlı süvari, koştur, atını, koştur!
Sonunda kabre çıkar bu yolun kıvrımları.
Ne kaldırımlar kadar seni anlayan olur…
Ne senin anladığın kadar, kaldırımları…


Kaldırımlar Şiiri 3. Bölüm

Bir esmer kadındır ki, kaldırımlarda gece,
Vecd içinde başı dik, hayalini sürükler.
Simsiyah gözlerine, bir ân, gözüm değince,
Yolumu bekleyen genç, haydi düş peşime der.

Ondan bir temas gibi rüzgâr beni bürür de,
Tutmak, tutmak isterim, onu göğsüme alıp.
Bir türlü yetişemem, fecre kadar yürür de,
Heyhat, o bir ince ruh, bense etten bir kalıp.

Arkamdan bir kahkaha duysam yaralanırım;
Onu bir başkasına râm oluyor sanırım,
Görsem pencerelerde soyunan bir karaltı.

Varsın, bugün bir acı duymasın gözyaşımdan;
Bana rahat bir döşek serince yerin altı,
Bilirim, kalkmayacak, bir yâr gibi başımdan.

Necip Fazıl Kısakürek

Kaldırımlar Şiiri Türü Nedir?

Necip Fazıl Kısakürek Kaldırımlar Şiiri yalnızlık, ölüm, hüzün, pişmanlık gibi duygular içerir. Bu yüzden Kaldırımlar şiir türü lirik anlatımdır diyebiliriz. Lirik anlatım duyguların coşkun bir dille anlatıldığı edebiyat eserlerinin genel adıdır. Bu anlatım türü şiir, roman, hikaye, tiyatro türlerinde sıklıkla kullanılır.[1]


Kaldırımlar Şiiri İncelemesi

İlk olarak Kaldırımlar şiiri incelemesi yaparken şiirdeki ahenk unsurlarından bahsedelim. Kaldırımlar şiirinde ahenk unsurları olarak uyak, redif, sözcük tekrarları, iç uyaklar, asonans ve aliterasyon kullanılmıştır. Ayrıca kaldırımlar kelimesi tekrarlanarak tekrir sanatının kullanıldığını da söyleyebiliriz.

Kaldırımlar şiirinde 7+7=14’lü hece ölçüsü kullanılmıştır.

Şiirimiz içerik yönünden açıklanacak olursa Kaldırımlar şiirinin teması yalnızlıktır. Kelimelerin genellikle temel ve gerçek anlamlarında kullanıldığını söyleyebiliriz. Bununla beraber şair sade bir dil kullanarak imgeli ve sanatlı bir anlatım oluşturmayı başarmıştır. Bu şiiri okuyan herkes kendi hayatından bir parça bulabilir.

Bu yazımızı beğendiyseniz Bu Şehri İstanbul ki ve Sessiz Gemi şiirlerine de göz atabilirsiniz. Ayrıca Kaldırımlar Şiiri Görsellerine de aşağıdan ulaşabilirsiniz.

Kaldırımlar Şiiri Görselleri


 [1] Ayrıntılı bilgi için: Lirik Şiir


Paylaşarak Hidayete Vesile Ol:

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.